بیماری های مشابه

استئوآرتریت یک بیماری پیش‌رونده و تخریبی مفاصل است که به علت تخریب غضروف مفصلی و در ادامه، استخوان زیرین ایجاد می‌شود. این بیماری شایع‌ترین نوع آرتریت است و تصور می‌شود ناشی از تغییرات بیوشیمیایی و تنش‌های بیومکانیکی باشد که غضروف مفصلی را در طول استفاده مداوم تحت تأثیر قرار می‌دهد. نواحی شایع ابتلا شامل دست‌ها، ستون فقرات، لگن و زانوها است.

تنوسینوویت (Tenosynovitis) به التهاب هم‌زمان تاندون و غلاف سینوویال (synovial sheath) اطلاق می‌شود. این بیماری معمولاً دست‌ها و مچ‌ها را درگیر می‌کند، اما ممکن است در هر مفصلی دیده شود. علل بروز آن شامل عفونت، تروما، بیماری‌های التهابی و فشار یا استفاده مفرط است. به ندرت، ممکن است با مصرف برخی داروها نیز مرتبط باشد. عفونت می‌تواند توسط باکتری‌های استافیلوکوک (staphylococci)، استرپتوکوک (streptococci)، گنوکوک (gonococci)، مایکوباکتریوم آویوم (Mycobacterium avium) و مایکوباکتریوم توبرکلوزیس (Mycobacterium tuberculosis) ایجاد شود. همچنین، تنوسینوویت در ارتباط با عفونت ویبریو وولنیفیکوس (Vibrio vulnificus) ناشی از آسیب‌دیدگی در محیط ماهیگیری آب شور نیز گزارش شده است. عفونت ممکن است پس از جراحت، سوراخ‌شدگی یا گاز گرفتگی رخ دهد.

سارکوم یوئینگ یک تومور کوچک، گرد و سلول آبی است که عمدتاً استخوان و بافت نرم را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این تومور اغلب متاستاتیک بوده و در انواع مختلفی از اندام‌ها یافت شده است. معمولاً با درد در استخوان یا بافت نرم خود را نشان می‌دهد. این بیماری بیشتر در نوجوانان مذکر مشاهده می‌شود و به عنوان یک بدخیمی با تمایز ضعیف در طیف تومورهای نورواکتودرمال اولیه (PNET) شناخته می‌شود. به دلیل ظاهر بافت‌شناسی خاص خود، که آن را با دیگر انواع بدخیمی‌ها مشترک می‌سازد، به عنوان "تومور کوچک گرد سلول آبی" طبقه‌بندی می‌شود. سارکوم یوئینگ را می‌توان با مثبت بودن CD99، حضور رزت‌ها در میکروسکوپ، و جابه‌جایی ژنتیکی t(11;22) که تقریباً در همه موارد سارکوم یوئینگ وجود دارد، از سایر تومورها تمایز داد.

*علل / مکانیسم آسیب شایع:* استئومیلیت (Osteomyelitis) عفونت استخوان است. در بیماران کودکان، معمولاً به دلیل انتشار هماتوژن (hematogenous spread) باکتری‌ها به استخوان ایجاد می‌شود که اغلب ناحیه متافیزیال (metaphyseal) استخوان‌های بلند را درگیر می‌کند. دیگر مکانیسم‌ها شامل انتشار مجاورتی از عفونت‌های همجوار مانند سلولیت (cellulitis) یا تلقیح مستقیم پس از تروما یا جراحی هستند.

بیماری هیستوسیتوز سلول‌های لانگرهانس (Langerhans cell histiocytosis یا LCH) یک اختلال نئوپلاستیک نادر هیستوسیتی است که در آن هیستوسیت‌های دندریتیک در یک یا چند عضو بدن تجمع می‌یابند. نشان داده شده است که جهش‌های فعال‌کننده مسیر MAPK، به‌ویژه در ژن‌های BRAF V600E و MAP2K1، در اکثر قریب به اتفاق بیماران وجود دارد.

تومور سلول غول‌آسا (Giant Cell Tumor یا GCT) استخوان یک تومور استئولیتیک نادر است که به‌طور معمول در استخوان‌های اسکلتی نوجوانان و بزرگسالان جوان در دهه بیست زندگی ظاهر می‌شود و اندکی در زنان شایع‌تر است. اگرچه این تومور عموماً خوش‌خیم است، رفتار آن غیرقابل پیش‌بینی است. این تومور به‌صورت موضعی تهاجمی است و بیشتر در اپی‌فیزهای استخوان‌های بلند مانند فمور (ران) و تیبیا (درشت‌نی) رخ می‌دهد. به‌ندرت، می‌تواند در لگن، مهره‌ها و استخوان‌های کرانیوفاسیال نیز ظاهر شود. درصد کمی از موارد (۱٪ تا ۲٪) ممکن است به ریه متاستاز دهند، اما برخلاف یک بدخیمی متاستاتیک واقعی، پیش‌آگهی بقای آن مطلوب است.